Είναι με ιδιαίτερη χαρά που βρίσκομαι απόψε μαζί σας στην εκδήλωση αυτή για την Παγκόσμια Ημέρα Νερού.
Η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, στις 18 Ιανουαρίου 1993, καθιέρωσε την 22η Μαρτίου ως την Παγκόσμια Ημέρα Νερού με στόχο την ημέρα αυτή το νερό, το εν ανεπαρκεία πολύτιμο αγαθό, να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον μας, την ευαισθησία μας, την ανησυχία μας και να μας προβληματίσει.
Η καθιέρωση της Παγκόσμιας Μέρας Νερού προέκυψε από την αναγνώριση της σπουδαιότητας που διαδραματίζει το νερό το οποίο, εκτός από απαραίτητο στοιχείο ζωής, συμβάλλει στην παραγωγικότητα και στην κοινωνική πρόοδο. Επίσης, για να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα που να συμβάλουν στην αειφόρο ανάπτυξη των υδάτινων πόρων και για ενημέρωση του κοινού σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο με στόχο τη σωστή διαχείριση και χρήση του νερού.
Μια έκφραση της παγκόσμιας ανησυχίας για το νερό αποτελεί και η επιλογή του ειδικού θέματος της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Νερού που είναι "Αντιμετωπίζοντας τη Λειψυδρία", ένα θέμα που τονίζει την ανάγκη για συνεργασία στην προστασία και διαχείριση των υδάτινων αποθεμάτων.
Το πρόβλημα της λειψυδρίας αποτελεί ίσως την πιο σημαντική πρόκληση του 21ου αιώνα. Οι ανάγκες για νερό όλο και μεγαλώνουν. Ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει διπλασιαστεί από το 1950, ενώ στο ίδιο χρονικό διάστημα η κατανάλωση νερού έχει εξαπλασιαστεί. Εάν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις, μέχρι το 2025 η ζήτηση για πόσιμο νερό θα αυξηθεί κατά 56%. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, το 2025, ένας στους τρεις κατοίκους της Γης, δηλαδή 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε 52 χώρες, είτε θα ζουν σε καθεστώς λειψυδρίας είτε θα κινδυνεύουν άμεσα από αυτή. Όλα αυτά εντείνουν τις ανησυχίες για επαρκή παροχή νερού και πιθανές διενέξεις σχετικές με την έλλειψη νερού ίσως γίνουν αναπόφευκτες.
Η έλλειψη νερού δεν αφορά μόνο τις χώρες της Αφρικής. Έρευνες καταδεικνύουν το σημαντικό περιορισμό των αποθεμάτων παγκοσμίως, ακόμη και στις αναπτυγμένες χώρες, λόγω κυρίως των κλιματικών αλλαγών αλλά και της υπερκατανάλωσης.
Το θέμα της λειψυδρίας απασχολεί και την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην πρώτη ενδιάμεση έκθεση της σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, διαπιστώνει ότι το φαινόμενο της λειψυδρίας είναι κοινό για ένα μεγάλο αριθμό κρατών μελών. Συμπερασματικά, η έκθεση αναφέρει ότι με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία η Κύπρος και η Μάλτα είναι οι δύο χώρες της Ευρώπης που επηρεάζονται εξολοκλήρου από λειψυδρία και χαρακτηρίζονται ως οι «φτωχές σε νερό» χώρες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης.
Η Παγκόσμια Μέρα Νερού 2007 βρίσκει την Κύπρο να αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ανομβρίας. Η βροχόπτωση είναι για τρίτη συνεχή χρονιά πολύ χαμηλότερη της κανονικής και κατ΄ επέκταση η υδατική κατάσταση για το 2007 αναμένεται να μην είναι καλή. Η εισροή νερού στα φράγματα είναι χαμηλή, μόλις 29 ΕΚΜ και η πληρότητα τους ανέρχεται μόνο στο 26,3% της χωρητικότητας τους.
Η αυξημένη ζήτηση νερού, λόγω της αλλαγής των συνηθειών διαβίωσης και της τεχνολογικής ανάπτυξης, σε συνδυασμό με τις κλιματολογικές αλλαγές και τις αυξημένες σε συχνότητα και διάρκεια περιόδους ανομβρίας καθιστούν τον παράγοντα διάθεσης του νερού κρίσιμο.
Η Κυβέρνηση υλοποιεί μια ολοκληρωμένη στρατηγική αειφόρου διαχείρισης των υδάτινων πόρων του τόπου που απορρέει και από την εφαρμογή της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Νερά, δίνοντας προτεραιότητα σε μέτρα που θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της λειψυδρίας, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Κύριοι άξονες της στρατηγικής αυτής είναι η προστασία του περιβάλλοντος αλλά και η απεξάρτηση της παροχής πόσιμου νερού από τις καιρικές συνθήκες.
Στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής για την ολοκληρωμένη και λεπτομερή ρύθμιση της ανάπτυξης και διαχείρισης των υδάτινων πόρων της Κύπρου, προωθείται από το Υπουργείο Γεωργίας η δημιουργία Διεύθυνσης Ενιαίας Διαχείρισης Υδάτων. Στη Διεύθυνση αυτή θα μεταβιβαστούν όλες οι αρμοδιότητες που αφορούν τη διαχείριση των υδάτων και που σήμερα ασκούνται από τους Επάρχους, το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως ή άλλα Κυβερνητικά Τμήματα και θα καθίσταται δυνατή η ευρύτερη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων στη διαμόρφωση της κυβερνητικής υδατικής πολιτικής.
Ακόμη, το Υπουργείο Γεωργίας προωθεί μέτρα τα οποία αφορούν την προώθηση της εξοικονόμησης πόσιμου νερού μέσα από σειρά σημαντικών επιδοτήσεων για χρήση δεύτερης ποιότητας νερού, και την ευαισθητοποίηση του πολίτη μέσα από μια διαφωτιστική εκστρατεία που έχει ήδη ξεκινήσει με διαλέξεις σε σχολεία και θα εντατικοποιηθεί μέσω διαφόρων εκδηλώσεων και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Στόχος της εκστρατείας είναι να ενθαρρύνει όλους τους πολίτες να συμμετέχουν ενεργά στην προσπάθεια αυτή για τη σωστή χρήση και εξοικονόμηση του πολύτιμου και ζωτικού αυτού αγαθού.
Στα πλαίσια των μέτρων για απεξάρτηση της παροχής νερού από τις καιρικές συνθήκες έχει αποφασιστεί η αναβάθμιση των μονάδων αφαλάτωσης Δεκέλειας και Λάρνακας, η κατασκευή Μονάδας Αφαλάτωσης στη Λεμεσό και η εξέταση της πιθανότητας κατασκευής μονάδων αφαλάτωσης στην Πάφο και στην Ελεύθερη Αμμόχωστο. Η Κυβερνητική υδατική πολιτική εστιάζεται επίσης στην μέγιστη δυνατή αξιοποίηση και άλλων μη συμβατικών πηγών νερού, όπως είναι το ανακυκλωμένο νερό, με ένταξη τους στο υδατικό ισοζύγιο.
Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να συγχαρώ το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας, τη διεύθυνση και το προσωπικό του για τη διοργάνωση της αποψινής εκδήλωσης. Θα ήθελα επίσης να εκφράσω τη μεγάλη εκτίμησή μας προς το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας για το έργο που επιτελεί όλα αυτά τα χρόνια όσον αφορά την παροχή ποιοτικού νερού μέσα από ένα σύγχρονο, άρτιο και με προοπτική δίκτυο ύδρευσης, το οποίο συνάδει με τις διεθνείς προδιαγραφές, παρακολουθείται και βελτιώνεται διαρκώς.
Η τεχνολογική πρόοδος των τελευταίων δεκαετιών, παρόλο ότι χρησιμοποιήθηκε δυναμικά και σε όλους τους τομείς δραστηριότητας του Οργανισμού, δεν αλλοτρίωσε την ανθρώπινη προσέγγιση, το ενδιαφέρον, την κατανόηση και τη συνεχή διάθεση προσφοράς πρόθυμης υπηρεσίας προς τους καταναλωτές της ευρύτερης περιοχής Λευκωσίας.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι, εκδηλώσεις, όπως η αποψινή, συμβάλλουν τα μέγιστα στην ενημέρωση του κοινού και στην ευαισθητοποίηση του για την ανάγκη της αειφόρου διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Για κάθε έναν από εμάς, η εξοικονόμηση νερού πρέπει να γίνει μόνιμος τρόπος ζωής, όχι μόνο για λόγους ανταγωνιστικότητας και επιβίωσης της σημερινής γενιάς αλλά και ως χρέος όλων μας προς τις επόμενες γενιές.